Chyba byłam całkiem grzeczna w minionym roku. Tak przynajmniej musiał uznać szanowny Aniołek (bo mój rewir obsługuje nie Gwiazdor, nie dzieciątko, a Aniołek właśnie;-) , bo pod choinką (której, nota bene, niestety w tym roku fizycznie nie było) znalazłam prezent naprawdę wspaniały.

Książkę. Nie byle jaką, bo  „The Fat Duck Cookbook”, czyli książkę autorstwa Hestona Blumenthala, jednego z najbadziej znanych przedstawicieli kuchni molekularnej, szefa kuchni brytyjskiej restauracji Fat Duck. O kuchni molekularnej było już tutaj kilka razy, więc nie będę się powtarzać. Choć za jej guru uważa się Ferrana Adrię, to ja jakoś wolę Hestona – chyba za jego zabawowe podejście do tematu, za czerpanie inspiracji z książek, epok, tradycji kulinarnych Wielkiej Brytanii (vide seria programów „Heston Feats” ).  Tak więc Aniołek naprawdę celnie trafił z prezentem.

Wewnątrz znalazło się miejsce na opisy technik używanych w kuchni molekularnej oraz spora porcja wiedzy z zakresu nowoczesnej gastronomii. Oczywiście nie zabarkło popisowych dań Hestona, np. „Dźwięków morza” czyli kompozycji z ryb i owoców morza podanej na łożu z jadalnego piasku, z wodorostami, pianą z bulionu oraz..iPodem, z którego sączy się szum fal. Twórcy książki zachowali bardzo dobrą równowagę między ilością tekstu (jest co poczytać, co mile)  fotografii niezwykłych dań oraz świetnymi grafikami ilustrującymi rozdziały. Także jest to pozycja nie tylko o wartości merytorycznej, ale i czysto estetycznej, którą z przyjemnością się przegląda i która powinna zaciekawić nie tylko amatorów pianek i kawiorów, ale każdą osobę, która ciekawi się kuchnią i kuchennymi trendami.

Dla zainteresowanych – książkę można kupić na Amazonie, w Krainie Książek oraz „realnych” American Bookstore.

A na deser – wywiad z Dominiciem Davisem, fotografem którego prace można podziwiać na kartach „The Fat Duck Cookbook”.
Więcej zdjęć Daviesa z tej – i nie tylko książki do obejrzenia na tej stronie.