Z Mierzęcina wróciliśmy z kilkoma kiściami winogron – bladoróżowego Kerlinga oraz ciemnofioletowego Regenta oraz wiązką krępego rozmarynu z ogródka Dawida. Była wiec okazja by upiec ulubioną focaccię z winogronami. Wilgotną, słodko-słoną, pachnącą wytrawnymi ziołami. Idealną do ostatnich kawałków grany padano przywiezionej z Mantui. Nieco zajęło wypestkowanie (tak, mówię serio) czarnych kulek, ale czego się nie robi dla focacci.

PS. W Toskanii taki placek nazywa się schiacciata con uva. Ale, niezależnie od nazwy, smakuje tak samo dobrze;-)

Focaccia z winogronami i rozmarynem

Składniki:
175 m ciepłej wody
1 łyżeczka cukru
1 saszetka drożdży
300 g mąki pszennej
75 ml oliwy
1/2 łyżeczki soli
1 spora kiść drobnych, ciemnych winogron , tzw „krajowych” (najlepiej bez pestek)
2-3 gałązki świeżego rozmarynu
dodatkowo: 1 łyżka gruboziarnistej soli morskiej

W miseczce połącz ciepłą wodę, cukier i drożdże. Odstaw na 10 minut w ciepłe miejsce, by drożdże zaczęły pracować. Do dużej miski przesiej mąkę z solą, zrób w kopczyku zagłębienie, dodaj do środka drożdże oraz połowę oliwy. Wyrabiaj przez ok. 10 minut (najwygodniej w robocie kuchennym z hakiem do ciasta). Przełóż do miski wysmarowanej oliwą, przykryj ściereczką i odstaw do wyrastania na 1,5 godziny. Wysmaruj oliwą i oprósz kaszka kukurydzianą blachę do pieczenia. Przełóż ciasto na stolnicę, uformuj dysk i przełóż na blachę, formując placek o grubości ok. 2 cm. Posmaruj oliwą, przykryj ściereczką i odstaw do wyrastania na 30 minut. W wierzch placka powciskaj winogrona oraz gałązki rozmarynu, a następnie porób palcami małe zagłębienia. Odstaw ciasto do wyrośnięcia na kolejne 30 minut. Nagrzej piekarnik do 230 stopni Celsjusza. Wierzch focacci obficie posmaruj oliwą, posyp grubą solą. Wstaw do piekarnika i piecz przez ok. 15 minut, aż ciasto będzie złoto brązowe. Wyjmij z piekarnika i odłóż na kratkę do ostudzenia.