Kto choć raz nie spróbował tureckich słodkości, ten nigdy tak naprawdę nie wie, co to znaczy „słodko”. Pełne pistacji, włoskich orzechów, złocistego syropu; nadziewane, obtaczane, pruszone cukrem pudrem i pachnące wodą różaną. Robiące wszystko, by oblizywać po nich palce do ostatniej słodkiej drobiny. To chyba właśnie z myślą o nich stworzono gorzką, mocną kawę, jaką się pija w Turcji, stanowiącą idealny dodatek do takiego rodzaju deserów. 

Początkowo miał być to przewodnik po stambulskich cukierniach, ale przyznam, że w potyczce Minta vs. tureckie słodkości wygrana nie należała do mnie. Jednak przechodząc obok cukierniczych butików (tak, sklepy ze słodyczami najważniejszych graczy w niczym nie ustępują butikom słynnych marek modowych), trudno oprzeć się pokusie zakupu choćby małego pudełka łakoci na wynos, do zjedzenia podczas spaceru wzdłuż brzegu Bosforu czy do popołudniowej kawy w zaciszu hotelowego pokoju (i tu naprawdę przydał się czekający w moim hotelowym pokoju ekspres Nespresso oraz zapas przyjemnie charakternej mieszanki Café Istanbul).

Oto kilka tureckich smakołyków, których warto spróbować. Oczywiście nie jest to pełne spektrum tureckiej sztuki cukierniczej, ale uznajmy to za solidne preludium.

Baklava

To deser, który nie zna granic. Można go spotkać także na Bałkanach czy w Grecji. Bazą jest tutaj cienkie, niczym bibułka, ciasto filo, które wypełnia się nadzieniem z posiekanych orzechów włoskich lub pistacji, piecze, a finalnie zalewa wrzącym syropem, który wiąże nadzienie i nadaje ciastku słodyczy. Baklava może przybrać różne formy i kolory, być krojona w rąby lub formowana w malutkie porcje w kształcie orzechów, ślimaczków czy ruloników. Warto spróbować klasycznej, z orzechami włoskimi lub pistacjami.

Lokum

Po polsku – rachatłukum, po angielsku – „turecki przysmak”. Choć geneza tego przysmaku nie jest do końca znana, na terenie Turcji wyrabiano je już na początku XVIII wieku (stąd i angielska nazwa). Obecnie spotkać je można także w innych krajach Bliskiego Wschodu. 

Zwarte, sprężyste galaretki przyrządzane z syropu, aromatycznych dodatków lub soków owocowych oraz skrobi pszennej lub ziemniaczanej. Zastygniętą masę kroi sie na kawałki i obtacza w cukrze pudrze. We wzbogaconej wersji, do masy dodaje się np. migdały lub pistacje, a gotowe cukierki obtacza płatkami róży, suszonym berberysem czy wiórkami kokosowymi.

Şekerpare

Ciasteczka z mąki migdałowej, nasączane słodkim syropem. Mąka jest grubo mielona, dzięki czemu ciastka mają przyjemną, ziarnistą strukturę, są jednocześnie chrupiące i miękkie. I niemożliwie słodkie.

Cevizli Sucuk

Przysmak znany w Gruzji jako „churczchela” w Turcji jest znany jako „cevizli sucuk” (ciekawostka: słowem „sucuk” określa się w Turcji mocno ziołowe…kiełbaski –
i faktycznie między słodkim smakołykiem, a wędliną można dostrzec pewne podobieństwo wizualne). Przyrządza się go z orzechów włoskich nanizanych na sznurek, które następnie gotuje się w syropie z winogronowego moszczu, cukru i skrobi. Nie jest za słodki, jak mogłoby się wydawać, spodoba się amatorom żelków i ciągutek.

Tulumba

Malutkie pączki z prostego ciasta, smażone na głębokim tłuszczu i nasączane syropem, gdy są jeszcze ciepłe. Dzięki takiej metodzie przygotowania, ciasteczka są jednocześnie chrupiące i miękkie.

Künefe

Jeśli ktoś zamiast deserów preferuje sery, to ta propozycja jest właśnie dla niego. Künefe – deser charakterystyczny dla kuchni tureckiej, ale też arabskiej – przyrządza się z warstwy słodkawego, świeżego sera, zapiekanego pod warstwą nitkowatego ciasta kadayifi, na końcu zatapiając całość gęstym syropem, który wsiąka w poszczególne warstwy deseru. Deser przyrządza się „na poczekaniu” i podaje niemalże wrzący, gdy wierzchnia, złocista warstwa jest wciąż przyjemnie krucha, a serowe nadzienie płynne i kremowe.

Mieliści okazję próbować tureckich łakoci? Jakie najbardziej przypadły Wam do gustu? Czekam na Wasze komentarze!
A po więcej dobroci zapraszam na fanpage Minta Eats oraz Instagram

Wpis przygotowany we współpracy z Nespresso, producentem kawy Café Istanbul, inspirowanej kulturą picia kawy w pierwszych kawiarniach, orientalnymi przyprawami oraz smakiem klasycznej kawy po turecku. Więcej informacji tutaj.